To 1852 o Fröbel κατέθεσε ένα αναλυτικό σχέδιο για την οργανική σύνδεση της προσχολικής με τη σχολική εκπαίδευση, θέτοντας τις βάσεις για μια συστηματική διερεύνηση του ζητήματος της ασυνέχειας και τη γεφύρωση του χάσματος που υπήρχε στη μετάβαση από τη μια βαθμίδα στην άλλη. Αυτή η ενεργοποίηση φαίνεται ότι δεν ήταν αρκετή καθώς ακόμη και σήμερα αναζητάμε ένα θεσμικό πλαίσιο για την επίτευξη συνοχής και συνέχειας σε επίπεδο σκοπών, στόχων, περιεχομένων, διδακτικής μεθοδολογίας και κατάρτισης των εκπαιδευτικών σε θέματα εκπαιδευτικής μετάβασης. Το βιβλίο αυτό αποτελεί μια βιβλιογραφική επισκόπηση της ομαλής μετάβασης στο πλαίσιο της προσχολικής εκπαίδευσης προσεγγίζοντας θεωρητικά τις σύγχρονες πτυχές της. Προβάλει τη μεταβατική διαδικασία ως ένα κρίσιμο συμβάν που καθορίζει σε σημαντικό βαθμό τη μελλοντική ακαδημαϊκή πορεία του παιδιού. Παρουσιάζει τη μετάβαση σε συνάρτηση με μια νέα εκπαιδευτική αντίληψη δια βίου μάθησης και αναστοχασμού, με παρεμβάσεις νοοτροπίας που χαρακτηρίζονται από θετικά συναισθήματα και σεβασμό στην ατομικότητα και τη διαφορετικότητα. Στο βιβλίο προτείνονται καλές παιδαγωγικές πρακτικές διευκόλυνσης της ομαλής μετάβασης, οι οποίες βασίζονται στο οικοσυστημικό μοντέλο συνεργασίας, στην αρχή της συμπερίληψης και του αισθήματος του «ανήκειν» με βαρύτητα στην αφηγηματική αξιοποίηση των βιογραφιών των παιδιών, τη δημιουργικότητα και το παιχνίδι.