Το βαγόνι μπαίνει στο κέντρο της Ευρώπης κι εκείνος κοιτάζει αδιάφορα 
το πράσινο
Άνοιξη της εξόδιας ακολουθίας.
Όμορφο πολύ να είναι δίπλα σου το μικρό μεταλλικό που έχουν για 
νεροχύτη.
Μπορείς να έχεις μιαν άμεση, συνεχή επαφή με νερό και μια μόνιμη 
γούρνα αποβολής.
Το παράθυρο, η διπλή κουκέτα μ’ έναν επιβάτη μόνο μέσα
Και ο νεροχύτης σαν κολυμπήθρα προσεγμένος.
Παλιά καλά σιδερικά με μια γοητεία φθοράς.
Το τρένο κινείται αργά κι ας αφήνει πίσω του τα λιβάδια
Τις μικρές πόλεις με τα ξύλινα σπίτια.
Τα ποδήλατα και τα νερά να τρέχουν και να τις χωρίζουν
Τους δολοφόνους, που φαίνονται τόσο ήσυχοι και ροδαλοί κάτοικοι.
Σε κάποιοι κρεματόριο τον πηγαίνουν...
Άγνωστο γιατί είναι μόνος στη δίκλινη κουκέτα, άγνωστο γιατί το τρένο 
είναι σχεδόν άδειο.